soeken
Middle Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzuəkən/
Verb
soeken
Inflection
| infinitive | base form | soeken | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| genitive | soekens | ||||||
| dative | soekene | ||||||
| indicative | subjunctive | ||||||
| present | past | present | past | ||||
| 1st person singular | soeke | — | soeke | — | |||
| 2nd person singular | soecs, soekes | — | soecs, soekes | — | |||
| 3rd person singular | soect, soeket | — | soeke | — | |||
| 1st person plural | soeken | — | soeken | — | |||
| 2nd person plural | soect, soeket | — | soect, soeket | — | |||
| 3rd person plural | soeken | — | soeken | — | |||
| imperative | |||||||
| singular | soec, soeke | ||||||
| plural | soect, soeket | ||||||
| present | past | ||||||
| participle | soekende | — | |||||
Descendants
- Dutch: zoeken
- Limburgish: zeuke
Further reading
- “soeken (II)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “soeken (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I