sonito
Esperanto
Noun
sonito (accusative singular soniton, plural sonitoj, accusative plural sonitojn)
- singular past nominal passive participle of soni
Ido
Noun
sonito
- singular nominal past passive participle of sonar
Latin
Etymology
From sonō (“make a noise, sound”) + -tō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈsɔ.nɪ.toː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈsɔː.ni.t̪o]
Verb
sonitō (present infinitive sonitāre, perfect active sonitāvī, supine sonitātum); first conjugation
- to make a noise
Conjugation
Conjugation of sonitō (first conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | sonitō | sonitās | sonitat | sonitāmus | sonitātis | sonitant | ||||||
| imperfect | sonitābam | sonitābās | sonitābat | sonitābāmus | sonitābātis | sonitābant | |||||||
| future | sonitābō | sonitābis | sonitābit | sonitābimus | sonitābitis | sonitābunt | |||||||
| perfect | sonitāvī | sonitāvistī | sonitāvit | sonitāvimus | sonitāvistis | sonitāvērunt, sonitāvēre | |||||||
| pluperfect | sonitāveram | sonitāverās | sonitāverat | sonitāverāmus | sonitāverātis | sonitāverant | |||||||
| future perfect | sonitāverō | sonitāveris | sonitāverit | sonitāverimus | sonitāveritis | sonitāverint | |||||||
| passive | present | sonitor | sonitāris, sonitāre |
sonitātur | sonitāmur | sonitāminī | sonitantur | ||||||
| imperfect | sonitābar | sonitābāris, sonitābāre |
sonitābātur | sonitābāmur | sonitābāminī | sonitābantur | |||||||
| future | sonitābor | sonitāberis, sonitābere |
sonitābitur | sonitābimur | sonitābiminī | sonitābuntur | |||||||
| perfect | sonitātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | sonitātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | sonitātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | sonitem | sonitēs | sonitet | sonitēmus | sonitētis | sonitent | ||||||
| imperfect | sonitārem | sonitārēs | sonitāret | sonitārēmus | sonitārētis | sonitārent | |||||||
| perfect | sonitāverim | sonitāverīs | sonitāverit | sonitāverīmus | sonitāverītis | sonitāverint | |||||||
| pluperfect | sonitāvissem | sonitāvissēs | sonitāvisset | sonitāvissēmus | sonitāvissētis | sonitāvissent | |||||||
| passive | present | soniter | sonitēris, sonitēre |
sonitētur | sonitēmur | sonitēminī | sonitentur | ||||||
| imperfect | sonitārer | sonitārēris, sonitārēre |
sonitārētur | sonitārēmur | sonitārēminī | sonitārentur | |||||||
| perfect | sonitātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | sonitātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | sonitā | — | — | sonitāte | — | ||||||
| future | — | sonitātō | sonitātō | — | sonitātōte | sonitantō | |||||||
| passive | present | — | sonitāre | — | — | sonitāminī | — | ||||||
| future | — | sonitātor | sonitātor | — | — | sonitantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | sonitāre | sonitārī | sonitāns | — | |||||||||
| future | sonitātūrum esse | sonitātum īrī | sonitātūrus | sonitandus | |||||||||
| perfect | sonitāvisse | sonitātum esse | — | sonitātus | |||||||||
| future perfect | — | sonitātum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | sonitātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| sonitandī | sonitandō | sonitandum | sonitandō | sonitātum | sonitātū | ||||||||
Synonyms
Participle
sonitō
- dative/ablative masculine/neuter singular of sonitus
References
- “sonito”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sonito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.