sorgir
Catalan
Etymology
Semi-learned borrowing from Latin surgere, with normal change of conjugation to -ir.
Pronunciation
- IPA(key): (Central, Balearic) [surˈʒi]
- IPA(key): (Valencia) [soɾˈd͡ʒiɾ]
Audio (Catalonia): (file) - Homophone: sorgí
- Rhymes: -i(ɾ)
Verb
sorgir (first-person singular present sorgeixo, first-person singular preterite sorgí, past participle sorgit)
Conjugation
Conjugation of sorgir (third conjugation, with -eix-)
| infinitive | sorgir | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | sorgint | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | sorgit | sorgida | |||||
| plural | sorgits | sorgides | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | sorgeixo | sorgeixes | sorgeix | sorgim | sorgiu | sorgeixen | |
| imperfect | sorgia | sorgies | sorgia | sorgíem | sorgíeu | sorgien | |
| future | sorgiré | sorgiràs | sorgirà | sorgirem | sorgireu | sorgiran | |
| preterite | sorgí | sorgires | sorgí | sorgírem | sorgíreu | sorgiren | |
| conditional | sorgiria | sorgiries | sorgiria | sorgiríem | sorgiríeu | sorgirien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | sorgeixi | sorgeixis | sorgeixi | sorgim | sorgiu | sorgeixin | |
| imperfect | sorgís | sorgissis | sorgís | sorgíssim | sorgíssiu | sorgissin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| affirmative | — | sorgeix | sorgeixi | sorgim | sorgiu | sorgeixin | |
| negative (no) | — | no sorgeixis | no sorgeixi | no sorgim | no sorgiu | no sorgeixin | |
Derived terms
Related terms
Further reading
- “sorgir”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “sorgir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “sorgir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “sorgir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Icelandic
Noun
sorgir
- indefinite nominative/accusative plural of sorg
Ido
Pronunciation
- IPA(key): /sorˈɡir/
Verb
sorgir
- past infinitive of sorgar
Old Norse
Noun
sorgir
- nominative/accusative plural of sorg