stârnire
Romanian
Etymology
Noun
stârnire f (plural stârniri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | stârnire | stârnirea | stârniri | stârnirile | |
| genitive-dative | stârniri | stârnirii | stârniri | stârnirilor | |
| vocative | stârnire, stârnireo | stârnirilor | |||