störtkruka

Swedish

Etymology

störta +‎ kruka, since 1954

Noun

störtkruka c

  1. (colloquial) helmet

Declension

Declension of störtkruka
nominative genitive
singular indefinite störtkruka störtkrukas
definite störtkrukan störtkrukans
plural indefinite störtkrukor störtkrukors
definite störtkrukorna störtkrukornas

Synonyms

  • störthjälm

References