stimpla

Icelandic

Etymology 1

Verb

stimpla (weak verb, third-person singular past indicative stimplaði, supine stimplað)

  1. to stamp
Conjugation
stimpla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur stimpla
supine sagnbót stimplað
present participle
stimplandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég stimpla stimplaði stimpli stimplaði
þú stimplar stimplaðir stimplir stimplaðir
hann, hún, það stimplar stimplaði stimpli stimplaði
plural við stimplum stimpluðum stimplum stimpluðum
þið stimplið stimpluðuð stimplið stimpluðuð
þeir, þær, þau stimpla stimpluðu stimpli stimpluðu
imperative boðháttur
singular þú stimpla (þú), stimplaðu
plural þið stimplið (þið), stimpliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
stimplast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að stimplast
supine sagnbót stimplast
present participle
stimplandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég stimplast stimplaðist stimplist stimplaðist
þú stimplast stimplaðist stimplist stimplaðist
hann, hún, það stimplast stimplaðist stimplist stimplaðist
plural við stimplumst stimpluðumst stimplumst stimpluðumst
þið stimplist stimpluðust stimplist stimpluðust
þeir, þær, þau stimplast stimpluðust stimplist stimpluðust
imperative boðháttur
singular þú stimplast (þú), stimplastu
plural þið stimplist (þið), stimplisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
stimplaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
stimplaður stimpluð stimplað stimplaðir stimplaðar stimpluð
accusative
(þolfall)
stimplaðan stimplaða stimplað stimplaða stimplaðar stimpluð
dative
(þágufall)
stimpluðum stimplaðri stimpluðu stimpluðum stimpluðum stimpluðum
genitive
(eignarfall)
stimplaðs stimplaðrar stimplaðs stimplaðra stimplaðra stimplaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
stimplaði stimplaða stimplaða stimpluðu stimpluðu stimpluðu
accusative
(þolfall)
stimplaða stimpluðu stimplaða stimpluðu stimpluðu stimpluðu
dative
(þágufall)
stimplaða stimpluðu stimplaða stimpluðu stimpluðu stimpluðu
genitive
(eignarfall)
stimplaða stimpluðu stimplaða stimpluðu stimpluðu stimpluðu
See also

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

stimpla

  1. indefinite accusative plural of stimpill
  2. indefinite genitive plural of stimpill