streða

See also: streda, středa, and střěda

Icelandic

Etymology

From Old Norse stræða, most likely related to stríð (“effort, fight, contention”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstrɛːða/
  • Rhymes: -ɛːða

Verb

streða (weak verb, third-person singular past indicative streðaði, supine streðað)

  1. (intransitive) to work hard, to toil
    Synonyms: strita, erfiða, baksa, basla, púla, hamast, djöflast, keppast við, rembast við

Conjugation

streða – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að streða
supine sagnbót streðað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 streðandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég streða streðaði streði streðaði
þú streðar streðaðir streðir streðaðir
hann, hún, það streðar streðaði streði streðaði
plural við streðum streðuðum streðum streðuðum
þið streðið streðuðuð streðið streðuðuð
þeir, þær, þau streða streðuðu streði streðuðu
imperative boðháttur
singular þú streða (þú), streðaðu
plural þið streðið (þið), streðiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
streðast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að streðast
supine sagnbót streðast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 streðandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég streðast streðaðist streðist streðaðist
þú streðast streðaðist streðist streðaðist
hann, hún, það streðast streðaðist streðist streðaðist
plural við streðumst streðuðumst streðumst streðuðumst
þið streðist streðuðust streðist streðuðust
þeir, þær, þau streðast streðuðust streðist streðuðust
imperative boðháttur
singular þú streðast (þú), streðastu
plural þið streðist (þið), streðisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
streðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		streðaður streðuð streðað streðaðir streðaðar streðuð
accusative
(þolfall) 		streðaðan streðaða streðað streðaða streðaðar streðuð
dative
(þágufall) 		streðuðum streðaðri streðuðu streðuðum streðuðum streðuðum
genitive
(eignarfall) 		streðaðs streðaðrar streðaðs streðaðra streðaðra streðaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		streðaði streðaða streðaða streðuðu streðuðu streðuðu
accusative
(þolfall) 		streðaða streðuðu streðaða streðuðu streðuðu streðuðu
dative
(þágufall) 		streðaða streðuðu streðaða streðuðu streðuðu streðuðu
genitive
(eignarfall) 		streðaða streðuðu streðaða streðuðu streðuðu streðuðu

Derived terms

  • streð (“toil, hard work”)
  • streða við (“to slave away”)

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.