strokka

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstrɔhka/
    Rhymes: -ɔhka

Etymology 1

Verb

strokka (weak verb, third-person singular past indicative strokkaði, supine strokkað)

  1. to churn (butter)
Conjugation
strokka – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að strokka
supine sagnbót strokkað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 strokkandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég strokka strokkaði strokki strokkaði
þú strokkar strokkaðir strokkir strokkaðir
hann, hún, það strokkar strokkaði strokki strokkaði
plural við strokkum strokkuðum strokkum strokkuðum
þið strokkið strokkuðuð strokkið strokkuðuð
þeir, þær, þau strokka strokkuðu strokki strokkuðu
imperative boðháttur
singular þú strokka (þú), strokkaðu
plural þið strokkið (þið), strokkiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
strokkast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að strokkast
supine sagnbót strokkast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 strokkandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég strokkast strokkaðist strokkist strokkaðist
þú strokkast strokkaðist strokkist strokkaðist
hann, hún, það strokkast strokkaðist strokkist strokkaðist
plural við strokkumst strokkuðumst strokkumst strokkuðumst
þið strokkist strokkuðust strokkist strokkuðust
þeir, þær, þau strokkast strokkuðust strokkist strokkuðust
imperative boðháttur
singular þú strokkast (þú), strokkastu
plural þið strokkist (þið), strokkisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
strokkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		strokkaður strokkuð strokkað strokkaðir strokkaðar strokkuð
accusative
(þolfall) 		strokkaðan strokkaða strokkað strokkaða strokkaðar strokkuð
dative
(þágufall) 		strokkuðum strokkaðri strokkuðu strokkuðum strokkuðum strokkuðum
genitive
(eignarfall) 		strokkaðs strokkaðrar strokkaðs strokkaðra strokkaðra strokkaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		strokkaði strokkaða strokkaða strokkuðu strokkuðu strokkuðu
accusative
(þolfall) 		strokkaða strokkuðu strokkaða strokkuðu strokkuðu strokkuðu
dative
(þágufall) 		strokkaða strokkuðu strokkaða strokkuðu strokkuðu strokkuðu
genitive
(eignarfall) 		strokkaða strokkuðu strokkaða strokkuðu strokkuðu strokkuðu

Etymology 2

Noun

strokka

  1. indefinite accusative plural of strokkur
  2. indefinite genitive plural of strokkur
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.