subjunctivus

Latin

Etymology

From subjungō (to subordinate) +‎ -īvus.

Pronunciation

Adjective

subjūnctīvus (feminine subjūnctīva, neuter subjūnctīvum); first/second-declension adjective

  1. alternative form of subiunctīvus

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative subjūnctīvus subjūnctīva subjūnctīvum subjūnctīvī subjūnctīvae subjūnctīva
genitive subjūnctīvī subjūnctīvae subjūnctīvī subjūnctīvōrum subjūnctīvārum subjūnctīvōrum
dative subjūnctīvō subjūnctīvae subjūnctīvō subjūnctīvīs
accusative subjūnctīvum subjūnctīvam subjūnctīvum subjūnctīvōs subjūnctīvās subjūnctīva
ablative subjūnctīvō subjūnctīvā subjūnctīvō subjūnctīvīs
vocative subjūnctīve subjūnctīva subjūnctīvum subjūnctīvī subjūnctīvae subjūnctīva

References