summersus
Latin
Alternative forms
Etymology
Perfect passive participle of summergō
Participle
summersus (feminine summersa, neuter summersum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | summersus | summersa | summersum | summersī | summersae | summersa | |
| genitive | summersī | summersae | summersī | summersōrum | summersārum | summersōrum | |
| dative | summersō | summersae | summersō | summersīs | |||
| accusative | summersum | summersam | summersum | summersōs | summersās | summersa | |
| ablative | summersō | summersā | summersō | summersīs | |||
| vocative | summerse | summersa | summersum | summersī | summersae | summersa | |
References
- “summersus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press