summoniturus

Latin

Etymology

Future active participle of summoneō.

Participle

summonitūrus (feminine summonitūra, neuter summonitūrum); first/second-declension participle

  1. alternative form of submoniturus

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative summonitūrus summonitūra summonitūrum summonitūrī summonitūrae summonitūra
genitive summonitūrī summonitūrae summonitūrī summonitūrōrum summonitūrārum summonitūrōrum
dative summonitūrō summonitūrae summonitūrō summonitūrīs
accusative summonitūrum summonitūram summonitūrum summonitūrōs summonitūrās summonitūra
ablative summonitūrō summonitūrā summonitūrō summonitūrīs
vocative summonitūre summonitūra summonitūrum summonitūrī summonitūrae summonitūra