summoturus

Latin

Etymology

Future active participle of summoveō.

Participle

summōtūrus (feminine summōtūra, neuter summōtūrum); first/second-declension participle

  1. about to remove, dispel, banish

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative summōtūrus summōtūra summōtūrum summōtūrī summōtūrae summōtūra
genitive summōtūrī summōtūrae summōtūrī summōtūrōrum summōtūrārum summōtūrōrum
dative summōtūrō summōtūrae summōtūrō summōtūrīs
accusative summōtūrum summōtūram summōtūrum summōtūrōs summōtūrās summōtūra
ablative summōtūrō summōtūrā summōtūrō summōtūrīs
vocative summōtūre summōtūra summōtūrum summōtūrī summōtūrae summōtūra