surrepo

Latin

Alternative forms

Etymology

From sub- +‎ rēpō.

Pronunciation

Verb

surrēpō (present infinitive surrēpere, perfect active surrēpsī, supine surrēptum); third conjugation

  1. to creep under or along, to come upon unawares
    • c. 1500, Celio Calcagnini, Epitoma Quod animalium cura data sit Prometheo ac Epimetheo:
      Armavit nonnulla, inermibus etiam aliquod ad salutem munimentum excogitavit: quae nam exiguo corpore clauserat, partim per aerem pennis attolli, partim per terram surrepere iussit; quae vero in amplam molem auxerat, crassitudine sua roboravit; mox ea ut calorem et frigus facile perferrent pilis, setis, pellibusque vestivit; pedes etiam qui corpora sustinerent, ungulis callisque obduravit.
      (please add an English translation of this quotation)
  2. to slide under
  3. (transitive or intransitive) to insinuate oneself into
    • c. 83 CE – 96 CE, Silius Italicus, Punica 15.136:
      terror subrēpit pectora
      terror insinuates itself into (men's) hearts

Conjugation

Derived terms

References

  • surrepo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • surrepo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.