tákna

See also: takna

Icelandic

Etymology 1

Inherited from Old Norse tákna, from Old English tācnian. Compare teikna.

Etymology 1

Verb

tákna (weak verb, third-person singular past indicative táknaði, supine táknað)

  1. to denote, to mean
  2. to signify, to represent
  3. to symbolise
Conjugation
tákna – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur tákna
supine sagnbót táknað
present participle
táknandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég tákna táknaði tákni táknaði
þú táknar táknaðir táknir táknaðir
hann, hún, það táknar táknaði tákni táknaði
plural við táknum táknuðum táknum táknuðum
þið táknið táknuðuð táknið táknuðuð
þeir, þær, þau tákna táknuðu tákni táknuðu
imperative boðháttur
singular þú tákna (þú), táknaðu
plural þið táknið (þið), tákniði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
táknast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að táknast
supine sagnbót táknast
present participle
táknandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég táknast táknaðist táknist táknaðist
þú táknast táknaðist táknist táknaðist
hann, hún, það táknast táknaðist táknist táknaðist
plural við táknumst táknuðumst táknumst táknuðumst
þið táknist táknuðust táknist táknuðust
þeir, þær, þau táknast táknuðust táknist táknuðust
imperative boðháttur
singular þú táknast (þú), táknastu
plural þið táknist (þið), táknisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
táknaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
táknaður táknuð táknað táknaðir táknaðar táknuð
accusative
(þolfall)
táknaðan táknaða táknað táknaða táknaðar táknuð
dative
(þágufall)
táknuðum táknaðri táknuðu táknuðum táknuðum táknuðum
genitive
(eignarfall)
táknaðs táknaðrar táknaðs táknaðra táknaðra táknaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
táknaði táknaða táknaða táknuðu táknuðu táknuðu
accusative
(þolfall)
táknaða táknuðu táknaða táknuðu táknuðu táknuðu
dative
(þágufall)
táknaða táknuðu táknaða táknuðu táknuðu táknuðu
genitive
(eignarfall)
táknaða táknuðu táknaða táknuðu táknuðu táknuðu

Etymology 2

Noun

tákna

  1. indefinite genitive plural of tákn