temporalny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of Latin temporālis +‎ -ny.[1][2][3] First attested in 1817.[4]

Pronunciation

  • IPA(key): /tɛm.pɔˈral.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alnɘ
  • Syllabification: tem‧po‧ral‧ny

Adjective

temporalny (not comparable, no derived adverb)

  1. temporary; timely
    Synonym: czasowy

Declension

Declension of temporalny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative temporalny temporalna temporalne temporalni temporalne
genitive temporalnego temporalnej temporalnego temporalnych
dative temporalnemu temporalnej temporalnemu temporalnym
accusative temporalnego temporalny temporalną temporalne temporalnych temporalne
instrumental temporalnym temporalną temporalnym temporalnymi
locative temporalnym temporalnej temporalnym temporalnych

References

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “temporalny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “temporalny”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  3. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “temporalny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  4. ^ Gazeta Lwowska (in Polish), number 43, 15 March 1817, page 239

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.