thuisblijven

Dutch

Etymology

From thuis +‎ blijven.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtœy̯s.blɛi̯.və(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: thuis‧blij‧ven

Verb

thuisblijven

  1. (intransitive) to stay at home

Conjugation

Conjugation of thuisblijven (strong class 1, separable)
infinitive thuisblijven
past singular bleef thuis
past participle thuisgebleven
infinitive thuisblijven
gerund thuisblijven n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular blijf thuis bleef thuis thuisblijf thuisbleef
2nd person sing. (jij) blijft thuis, blijf thuis2 bleef thuis thuisblijft thuisbleef
2nd person sing. (u) blijft thuis bleef thuis thuisblijft thuisbleef
2nd person sing. (gij) blijft thuis bleeft thuis thuisblijft thuisbleeft
3rd person singular blijft thuis bleef thuis thuisblijft thuisbleef
plural blijven thuis bleven thuis thuisblijven thuisbleven
subjunctive sing.1 blijve thuis bleve thuis thuisblijve thuisbleve
subjunctive plur.1 blijven thuis bleven thuis thuisblijven thuisbleven
imperative sing. blijf thuis
imperative plur.1 blijft thuis
participles thuisblijvend thuisgebleven
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

  • blijven thuis
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.