tilburður

Faroese

Etymology

From til- (to, towards) +‎ burður (carrying, burden, load).

Noun

tilburður m (genitive singular tilburðar, plural tilburðir)

  1. event, incident

Declension

Declension of tilburður (m12)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative tilburður tilburðurin tilburðir tilburðirnir
accusative tilburð tilburðin tilburðir tilburðirnar
dative tilburði tilburðinum tilburðum tilburðunum
genitive tilburðar tilburðarins tilburða tilburðanna

Synonyms