toeteren

Dutch

Etymology

From toeter +‎ -en, or toeten +‎ -eren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtu.tə.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: toe‧te‧ren
  • Rhymes: -utərən

Verb

toeteren

  1. to beep, to honk, to sound a horn
    Synonyms: (of cars) claxonneren, trompen, tuten

Conjugation

Conjugation of toeteren (weak)
infinitive toeteren
past singular toeterde
past participle getoeterd
infinitive toeteren
gerund toeteren n
present tense past tense
1st person singular toeter toeterde
2nd person sing. (jij) toetert, toeter2 toeterde
2nd person sing. (u) toetert toeterde
2nd person sing. (gij) toetert toeterde
3rd person singular toetert toeterde
plural toeteren toeterden
subjunctive sing.1 toetere toeterde
subjunctive plur.1 toeteren toeterden
imperative sing. toeter
imperative plur.1 toetert
participles toeterend getoeterd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.