tremiturus

Latin

Etymology

Future active participle of tremō

Participle

tremitūrus (feminine tremitūra, neuter tremitūrum); first/second-declension participle

  1. about to tremble / shake / shudder at

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative tremitūrus tremitūra tremitūrum tremitūrī tremitūrae tremitūra
genitive tremitūrī tremitūrae tremitūrī tremitūrōrum tremitūrārum tremitūrōrum
dative tremitūrō tremitūrae tremitūrō tremitūrīs
accusative tremitūrum tremitūram tremitūrum tremitūrōs tremitūrās tremitūra
ablative tremitūrō tremitūrā tremitūrō tremitūrīs
vocative tremitūre tremitūra tremitūrum tremitūrī tremitūrae tremitūra