ughn
Old Swedish
Alternative forms
- oghn, ofn
Etymology
From Old Norse ofn, from Proto-Germanic *uhnaz.
Noun
ughn m
Declension
Declension of ughner (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | ughner | ughnrin | ughnar | ughnanir, ughnaner |
| accusative | ughn | ughnin | ughna | ughnana |
| dative | ughni, ughne | ughninum, ughnenom | ughnum, ughnom | ughnumin, ughnomen |
| genitive | ughns | ughnsins | ughna | ughnanna |