ulla

See also: Ulla, úlla, and Úlla

Afar

Pronunciation

  • IPA(key): /ulˈla/ [ʔʊlˈlʌ]
  • Hyphenation: ul‧la

Noun

ullá f (plural ullalwá f or ullaalí f)

  1. new mother (up to the 40th day after giving birth)

Declension

Declension of ullá
absolutive ullá
predicative ullá
subjective ullá
genitive ullá
Postpositioned forms
l-case ullál
k-case ullák
t-case ullát
h-case ulláh

Derived terms

References

  • E. M. Parker, R. J. Hayward (1985) “ulla”, in An Afar-English-French dictionary (with Grammatical Notes in English), University of London, →ISBN
  • Mohamed Hassan Kamil (2004) Parlons Afar: Langue et Culture, L'Hammartan, →ISBN, page 36

Akkadian

Pronunciation

Etymology 1

Interjection

ulla (from Old Babylonian on)

  1. well, now
    𒌌𒆷 𒀀𒇷𒅅 𒌉 [ulla alik māru]ul-la a-li-ik DUMUNow, go, sweetheart!
Cuneiform spellings
Phonetic
  • 𒌌𒆷 (ul-la)

References

  • “ulla”, in The Assyrian Dictionary of the Oriental Institute of the University of Chicago (CAD)[1], Chicago: University of Chicago Oriental Institute, 1956–2011

Etymology 2

Compare 𒌑𒆷 (ula, not).

Particle

ulla (from Old Babylonian on)

  1. no
    Antonym: 𒀭𒈾 (anna)
Alternative forms
Cuneiform spellings
Phonetic
  • 𒌌𒆷 (ul-la)
  • 𒌑𒆷 (u2-la)
  • 𒌌𒇻 (ul-lu)

References

Icelandic

Etymology

Onomatopoeic, from the lateral sound made when sticking the tongue out.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈʏlːa]
    Rhymes: -ʏlːa

Verb

ulla (weak verb, third-person singular past indicative ullaði, supine ullað)

  1. to stick one's tongue out
    Synonym: reka út úr sér tunguna
    Það er dónalegtulla!
    It's rude to stick your tongue out!

Conjugation

ulla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur ulla
supine sagnbót ullað
present participle
ullandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég ulla ullaði ulli ullaði
þú ullar ullaðir ullir ullaðir
hann, hún, það ullar ullaði ulli ullaði
plural við ullum ulluðum ullum ulluðum
þið ullið ulluðuð ullið ulluðuð
þeir, þær, þau ulla ulluðu ulli ulluðu
imperative boðháttur
singular þú ulla (þú), ullaðu
plural þið ullið (þið), ulliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ullast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að ullast
supine sagnbót ullast
present participle
ullandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég ullast ullaðist ullist ullaðist
þú ullast ullaðist ullist ullaðist
hann, hún, það ullast ullaðist ullist ullaðist
plural við ullumst ulluðumst ullumst ulluðumst
þið ullist ulluðust ullist ulluðust
þeir, þær, þau ullast ulluðust ullist ulluðust
imperative boðháttur
singular þú ullast (þú), ullastu
plural þið ullist (þið), ullisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ullaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
ullaður ulluð ullað ullaðir ullaðar ulluð
accusative
(þolfall)
ullaðan ullaða ullað ullaða ullaðar ulluð
dative
(þágufall)
ulluðum ullaðri ulluðu ulluðum ulluðum ulluðum
genitive
(eignarfall)
ullaðs ullaðrar ullaðs ullaðra ullaðra ullaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
ullaði ullaða ullaða ulluðu ulluðu ulluðu
accusative
(þolfall)
ullaða ulluðu ullaða ulluðu ulluðu ulluðu
dative
(þágufall)
ullaða ulluðu ullaða ulluðu ulluðu ulluðu
genitive
(eignarfall)
ullaða ulluðu ullaða ulluðu ulluðu ulluðu

Derived terms

Latin

Adjective

ūlla

  1. inflection of ūllus:
    1. nominative/vocative feminine singular
    2. nominative/accusative/vocative neuter plural

Adjective

ūllā

  1. ablative feminine singular of ūllus

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Noun

ulla m or f

  1. definite feminine singular of ull

Norwegian Nynorsk

Noun

ulla f

  1. definite singular of ull