uskoczyć

Polish

Etymology

From u- +‎ skoczyć.

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈskɔ.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: u‧sko‧czyć

Verb

uskoczyć pf (imperfective uskakiwać)

  1. (intransitive) to jump clear, to dodge by jumping

Conjugation

Conjugation of uskoczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uskoczyć
future tense 1st uskoczę uskoczymy
2nd uskoczysz uskoczycie
3rd uskoczy uskoczą
impersonal uskoczy się
past tense 1st uskoczyłem,
-(e)m uskoczył 		uskoczyłam,
-(e)m uskoczyła 		uskoczyłom,
-(e)m uskoczyło 		uskoczyliśmy,
-(e)śmy uskoczyli 		uskoczyłyśmy,
-(e)śmy uskoczyły
2nd uskoczyłeś,
-(e)ś uskoczył 		uskoczyłaś,
-(e)ś uskoczyła 		uskoczyłoś,
-(e)ś uskoczyło 		uskoczyliście,
-(e)ście uskoczyli 		uskoczyłyście,
-(e)ście uskoczyły
3rd uskoczył uskoczyła uskoczyło uskoczyli uskoczyły
impersonal uskoczono
conditional 1st uskoczyłbym,
bym uskoczył 		uskoczyłabym,
bym uskoczyła 		uskoczyłobym,
bym uskoczyło 		uskoczylibyśmy,
byśmy uskoczyli 		uskoczyłybyśmy,
byśmy uskoczyły
2nd uskoczyłbyś,
byś uskoczył 		uskoczyłabyś,
byś uskoczyła 		uskoczyłobyś,
byś uskoczyło 		uskoczylibyście,
byście uskoczyli 		uskoczyłybyście,
byście uskoczyły
3rd uskoczyłby,
by uskoczył 		uskoczyłaby,
by uskoczyła 		uskoczyłoby,
by uskoczyło 		uskoczyliby,
by uskoczyli 		uskoczyłyby,
by uskoczyły
impersonal uskoczono by
imperative 1st niech uskoczę uskoczmy
2nd uskocz uskoczcie
3rd niech uskoczy niech uskoczą
anterior adverbial participle uskoczywszy
verbal noun uskoczenie

Further reading

  • uskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uskoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.