votta

See also: Votta, vottà, and võtta

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɔhta/
    Rhymes: -ɔhta

Etymology 1

From Old Norse vátta.

Verb

votta (weak verb, third-person singular past indicative vottaði, supine vottað)

  1. to attest, to give evidence of
  2. to testify, to bear witness
Conjugation
votta – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur votta
supine sagnbót vottað
present participle
vottandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég votta vottaði votti vottaði
þú vottar vottaðir vottir vottaðir
hann, hún, það vottar vottaði votti vottaði
plural við vottum vottuðum vottum vottuðum
þið vottið vottuðuð vottið vottuðuð
þeir, þær, þau votta vottuðu votti vottuðu
imperative boðháttur
singular þú votta (þú), vottaðu
plural þið vottið (þið), vottiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vottast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að vottast
supine sagnbót vottast
present participle
vottandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég vottast vottaðist vottist vottaðist
þú vottast vottaðist vottist vottaðist
hann, hún, það vottast vottaðist vottist vottaðist
plural við vottumst vottuðumst vottumst vottuðumst
þið vottist vottuðust vottist vottuðust
þeir, þær, þau vottast vottuðust vottist vottuðust
imperative boðháttur
singular þú vottast (þú), vottastu
plural þið vottist (þið), vottisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vottaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
vottaður vottuð vottað vottaðir vottaðar vottuð
accusative
(þolfall)
vottaðan vottaða vottað vottaða vottaðar vottuð
dative
(þágufall)
vottuðum vottaðri vottuðu vottuðum vottuðum vottuðum
genitive
(eignarfall)
vottaðs vottaðrar vottaðs vottaðra vottaðra vottaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
vottaði vottaða vottaða vottuðu vottuðu vottuðu
accusative
(þolfall)
vottaða vottuðu vottaða vottuðu vottuðu vottuðu
dative
(þágufall)
vottaða vottuðu vottaða vottuðu vottuðu vottuðu
genitive
(eignarfall)
vottaða vottuðu vottaða vottuðu vottuðu vottuðu

Etymology 2

Noun

votta

  1. inflection of vottur:
    1. indefinite accusative plural
    2. indefinite genitive plural