wrogian
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *wrōgijaną.
Verb
wrōgian
Conjugation
Conjugation of wrōgian (weak class 1)
| infinitive | wrōgian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | wrōgiu | wrōgda |
| 2nd person singular | wrōgis | wrōgdes |
| 3rd person singular | wrōgid | wrōgda |
| plural | wrōgiad | wrōgdun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | wrōgie | wrōgdi |
| 2nd person singular | wrōgies | wrōgdis |
| 3rd person singular | wrōgie | wrōgdi |
| plural | wrōgien | wrōgdin |
| imperative | present | |
| singular | wrōgi | |
| plural | wrōgiad | |
| participle | present | past |
| wrōgiandi | giwrōgid, wrōgid | |