zakon

See also: zákon and закон

Albanian

Etymology

Borrowed from a South Slavic language, compare Old Church Slavonic законъ (zakonŭ, law), Bulgarian закон (zakon, law, statute), and Serbo-Croatian zákon (law, rule). Ultimately from Proto-Slavic *zakonъ (law).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈkɔn/

Noun

zakón m (plural zakone, definite zakoni, definite plural zakonet)

  1. practice
  2. custom
  3. (historical) kanun
    Synonym: kanun
  4. (dated) period

Declension

Declension of zakon
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative zakon zakoni zakone zakonet
accusative zakonin
dative zakoni zakonit zakoneve zakoneve
ablative zakonesh

Synonyms

Derived terms

References

  1. ^ Omari, Anila (2012), "zakon", in Marrëdhëniet gjuhësore shqiptaro-serbe, Tirana, Albania: Kristalina KH, page 323-324

Gagauz

Etymology

Borrowed from Russian зако́н (zakón).

Noun

zakon (definite accusative zakonu, plural [please provide])

  1. law

Karelian

Etymology

Borrowed from Russian зако́н (zakón).

Noun

zakon

  1. law

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zakon, from Proto-Slavic *zakonъ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈza.kɔn/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -akɔn
  • Syllabification: za‧kon

Noun

zakon m inan

  1. order (religious group)
  2. (archaic) religion, faith
  3. (archaic) Holy Scripture
  4. (archaic) piety
  5. (archaic) legal or moral duty

Declension

Derived terms

Further reading

  • zakon in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakon in Polish dictionaries at PWN

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *zakonъ.

Pronunciation

  • IPA(key): /zǎːkon/
  • Hyphenation: za‧kon

Noun

zákon m inan (Cyrillic spelling за́кон)

  1. law, rule
  2. (archaic, expressive) religion, confession, creed
  3. (colloquial) police, law enforcement
  4. (Croatia, colloquial) excellent, awesome, amazing

Declension

Declension of zakon
singular plural
nominative zakon zakoni
genitive zakona zakona
dative zakonu zakonima
accusative zakon zakone
vocative zakone zakoni
locative zakonu zakonima
instrumental zakonom zakonima

Slovene

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *zakonъ.

Pronunciation

  • IPA(key): /zàːkɔn/

Noun

zákon m inan

  1. law
  2. marriage

Declension

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Masculine inan., hard o-stem
nom. sing. zákon
gen. sing. zakóna
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
zákon zakóna zakóni
genitive
(rodȋlnik)
zakóna zakónov zakónov
dative
(dajȃlnik)
zakónu zakónoma zakónom
accusative
(tožȋlnik)
zákon zakóna zakóne
locative
(mẹ̑stnik)
zakónu zakónih zakónih
instrumental
(orọ̑dnik)
zakónom zakónoma zakóni
The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Masculine inan., hard o-stem
nom. sing. zákon
gen. sing. zákona
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
zákon zákona zákoni
genitive
(rodȋlnik)
zákona zákonov zákonov
dative
(dajȃlnik)
zákonu zákonoma zákonom
accusative
(tožȋlnik)
zákon zákona zákone
locative
(mẹ̑stnik)
zákonu zákonih zákonih
instrumental
(orọ̑dnik)
zákonom zákonoma zákoni

Uzbek

Etymology

Borrowed from Russian зако́н (zakón).

Noun

zakon (plural zakonlar)

  1. law, rule, customary practice
    Synonyms: qonun, qonuniyat, qoida, tartib, nizom, farz

Declension

Declension of zakon
singular plural
nominative zakon zakonlar
genitive zakonning zakonlarning
dative zakonga zakonlarga
definite accusative zakonni zakonlarni
locative zakonda zakonlarda
ablative zakondan zakonlardan
similative zakondek zakonlardek
Possessive forms of zakon
1st person singular
singular plural
nominative zakonim zakonlarim
genitive zakonimning zakonlarimning
dative zakonimga zakonlarimga
definite accusative zakonimni zakonlarimni
locative zakonimda zakonlarimda
ablative zakonimdan zakonlarimdan
similative zakonimdek zakonlarimdek
2nd person singular
singular plural
nominative zakoning zakonlaring
genitive zakoningning zakonlaringning
dative zakoningga zakonlaringga
definite accusative zakoningni zakonlaringni
locative zakoningda zakonlaringda
ablative zakoningdan zakonlaringdan
similative zakoningdek zakonlaringdek
3rd person singular
singular plural
nominative zakoni zakonlari
genitive zakonining zakonlarining
dative zakoniga zakonlariga
definite accusative zakonini zakonlarini
locative zakonida zakonlarida
ablative zakonidan zakonlaridan
similative zakonidek zakonlaridek
1st person plural
singular plural
nominative zakonimiz zakonlarimiz
genitive zakonimizning zakonlarimizning
dative zakonimizga zakonlarimizga
definite accusative zakonimizni zakonlarimizni
locative zakonimizda zakonlarimizda
ablative zakonimizdan zakonlarimizdan
similative zakonimizdek zakonlarimizdek
2nd person plural
singular plural
nominative zakoningiz zakonlaringiz
genitive zakoningizning zakonlaringizning
dative zakoningizga zakonlaringizga
definite accusative zakoningizni zakonlaringizni
locative zakoningizda zakonlaringizda
ablative zakoningizdan zakonlaringizdan
similative zakoningizdek zakonlaringizdek
3rd person plural
singular plural
nominative zakoni zakonlari
genitive zakonining zakonlarining
dative zakoniga zakonlariga
definite accusative zakonini zakonlarini
locative zakonida zakonlarida
ablative zakonidan zakonlaridan
similative zakonidek zakonlaridek
  • zakonchi
  • zakonchilik