zdrapywać

From zdrapać +‎ -ywać.

• IPA^(key): /zdraˈpɘ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘvat͡ɕ
• Syllabification: zdra‧py‧wać

zdrapywać impf (perfective zdrapać)

1. (transitive) to scratch off, to scrape off (to remove from a surface, rubbing or scratching with a sharp object)
   • 1909, Władysław Reymont, Chłopi [The Peasants] (fiction):

     Nie zdrapuj, to przejdzie ci bez znaku, jak Nastusi.

     Don't scratch it off, it will go away without a trace, like Nastusia.

   • 1998, Myślińska Elżbieta, Laboratoryjne badania gruntów (non-fiction), Warsaw: PWN:

     Po ubiciu pierwszej warstwy wkłada się do cylindra następną porcję gruntu, przy czym przed włożeniem każdej kolejnej warstwy gruntu do cylindra powierzchnię uprzednio ubitej warstwy zdrapuje się ostrzem noża, a włożoną warstwę gruntu wyrównuje się i lekko ugniata.

     After the first layer has been compacted, the next portion of soil is placed into the cylinder, and before each subsequent layer of soil is placed into the cylinder, the surface of the previously compacted layer is scrapped off with a knife blade, and the inserted layer of soil is leveled and lightly compacted.

   • 2004 February 12, “Topór wisi nad klonami [An axe is hanging over maples]”, in Dziennik Zachodni [Western Daily], Katowice, Bielsko-Biała, Częstochowa, Sosnowiec: Polskapresse, →ISSN:

     Mam ciemno w domu, na ścianach jest wilgoć, trzeba zdrapywać tynki.

     I’ve got a dark house, there is moisture on the walls, plaster needs to be scratched off.

2. (reflexive with się) to be scratched off
3. (reflexive with się) to climb down
   • 2009, Michał Witkowski, Margot, Warsaw: Świat Książki, →ISBN:

     Po drabince zdrapuję się z kabiny na stały ląd.

     I climb down the ladder onto the dry land

• zdrapywać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zdrapywać in Polish dictionaries at PWN