śmieć

Polonais

Étymologie
(Ordure) Apparenté à zmieść (« balayer »), mieść (« jeter, balayer »), au tchèque smetí de même sens.
(Oser) Du vieux slave съмѣти, suměti[1] qui donne aussi smět (« pouvoir ») en tchèque.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif śmieć śmieci
ou śmiecie
Vocatif śmieciu
ou śmieci		 śmiecie
Accusatif śmieć śmieci
ou śmiecie
Génitif śmiecia śmieci
Locatif śmieciu śmieciach
Datif śmieciowi śmieciom
Instrumental śmieciem śmieciami

śmieć \ɕmʲjɛ̇ʨ̑\ masculin inanimé

  1. Ordure, rebut.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes
  • śmiecie

Synonymes

Dérivés
  • śmieciarz (« éboueur »)
  • śmiecić
  • śmietnik (« poubelle »)
  • śmieciowy (« de rebut »)

Verbe

śmieć \ɕmʲjɛ̇ʨ̑\ imperfectif (voir la conjugaison)

  1. Oser.
    • Jak śmiesz! Comment oses-tu ?! Quel culot !

Dérivés

Voir aussi
  • śmieć sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références
  1. « śmieć », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.