Μέγαιρα
Grec
Étymologie
- Du grec ancien Μέγαιρα, Mégaira.
Nom propre
Cas | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
Nominatif | η | Μέγαιρα | οι | — |
Génitif | της | Μέγαιρας | των | — |
Accusatif | τη(ν) | Μέγαιρα | τις | — |
Vocatif | Μέγαιρα | — |
Μέγαιρα (Méyera) \ˈme.ʝe.ɾa\ féminin singulier
Voir aussi
- Μέγαιρα sur l’encyclopédie Wikipédia (en grec)
Grec ancien
Étymologie
Nom propre
Cas | Singulier | |
---|---|---|
Nominatif | ἡ | Μέγαιρα |
Vocatif | Μέγαιρα | |
Accusatif | τὴν | Μέγαιραν |
Génitif | τῆς | Μέγαιρας |
Datif | τῇ | Μέγαιρᾳ |
Μέγαιρα, Mégaira féminin singulier
Hyperonymes
Prononciation
- *\mé.ɡai̯.ra\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\ˈmɛ.ɡɛ.ra\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ˈme.ɣɛ.ra\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ˈme.ʝe.ra\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ˈme.ʝe.ra\ (Constantinople (XVe siècle))
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.