Μέγαιρα

Grec

Étymologie

Du grec ancien Μέγαιρα, Mégaira.

Nom propre

Cas Singulier Pluriel
Nominatif η  Μέγαιρα οι 
Génitif της  Μέγαιρας των 
Accusatif τη(ν)  Μέγαιρα τις 
Vocatif Μέγαιρα

Μέγαιρα (Méyera) \ˈme.ʝe.ɾa\ féminin singulier

  1. Mégère.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Voir aussi

Grec ancien

Étymologie

De μεγαίρω, megaírō envier, tenir pour trop grand »), lui-même de μέγας, mégas grand »).

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Μέγαιρα
Vocatif   Μέγαιρα
Accusatif τὴν Μέγαιραν
Génitif τῆς Μέγαιρας
Datif τῇ Μέγαιρᾳ

Μέγαιρα, Mégaira féminin singulier

  1. Mégère.
    • Κλῦτε, θεαὶ πάντιμοι, ἐρίβρομοι, εὐάστειραι,
      Τισιφόνη τε καὶ Ἀλληκτὼ καὶ δῖα Μέγαιρα
       (Ερινύων)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Hyperonymes

Dérivés dans d’autres langues

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.