Μοῖρα
: Μοίρα
Grec ancien
Étymologie
- De μείρομαι, meíromai (« attribuer »).
Nom propre
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ἡ | Μοῖρα | αἱ | Μοίραι | τὼ | Μοίρα |
Vocatif | Μοῖρα | Μοίραι | Μοίρα | |||
Accusatif | τὴν | Μοῖραν | τὰς | Μοίρας | τὼ | Μοίρα |
Génitif | τῆς | Μοίρας | τῶν | Μοιρῶν | τοῖν | Μοίραιν |
Datif | τῇ | Μοίρᾳ | ταῖς | Μοίραις | τοῖν | Μοίραιν |
Μοῖρα, Moîra *\môi̯.ra\ féminin
Vocabulaire apparenté par le sens
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.