έφεση
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ἔφεσις.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | έφεση | οι | εφέσεις |
| Génitif | της | έφεσης εφέσεως |
των | εφέσεων |
| Accusatif | τη(ν) | έφεση | τις | εφέσεις |
| Vocatif | έφεση | εφέσεις | ||
έφεση \ˈɛ.fɛ.si\ féminin
Apparentés étymologiques
- εφέσιμος
- εφέτης
- εφετικός
Composés
- εφεσιβάλλω
- εφεσίβλητος
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.