δίπλωσις

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de διπλόω, diplóô doubler »), avec le suffixe -σις, -sis.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif δίπλωσις αἱ δίπλωσεις τὼ δίπλωσει
Vocatif δίπλωσι δίπλωσεις δίπλωσει
Accusatif τὴν δίπλωσιν τὰς δίπλωσεις τὼ δίπλωσει
Génitif τῆς δίπλωσεως τῶν δίπλωσεων τοῖν δίπλωσέοιν
Datif τῇ δίπλωσει ταῖς δίπλωσεσι(ν) τοῖν δίπλωσέοιν

δίπλωσις, díplôsis *\Prononciation ?\ féminin

  1. (Grammaire) Création de mots composés.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Dérivés dans d’autres langues

  • Grec : δίπλωση doublement, redoublement »)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.