δαιμόνιος

Grec

Étymologie

Du grec ancien δαιμόνιος, daimónios.

Adjectif

δαιμόνιος, daimónios \Prononciation ?\

  1. Démoniaque.

    Synonymes

    Apparentés étymologiques

    Références

    • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (δαιμόνιος)

    Grec ancien

    Étymologie

    Mot dérivé de δαίμων, daímôn génie »), avec le suffixe -ιος, -ios.

    Adjectif

    δαιμόνιος, daimónios *\Prononciation ?\

    1. Divin.
      • εἰ μή τι δαιμόνιον εἴη, sans cette intervention divine…
    2. Possédé ou envoyé par un démon.

      Apparentés étymologiques

      Dérivés dans d’autres langues

      Références

      Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.