διαπραγματευτής
Grec
Étymologie
- Composé de διαπραγματεύομαι, diapragmatevome et de -τής, tís.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | διαπραγματευτής | οι | διαπραγματευτές |
| Génitif | του | διαπραγματευτή | των | διαπραγματευτών |
| Accusatif | τον | διαπραγματευτή | τους | διαπραγματευτές |
| Vocatif | διαπραγματευτή | διαπραγματευτές | ||
διαπραγματευτής, diapragmatevtís \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : διαπραγματεύτρια)
- Celui qui négocie, négociateur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (διαπραγματευτής)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.