δυστυχία

Grec

Étymologie

Du grec ancien δυστυχία, dustukhía.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif η  δυστυχία οι  δυστυχίες
Génitif της  δυστυχίας των  δυστυχιών
Accusatif τη(ν)  δυστυχία τις  δυστυχίες
Vocatif δυστυχία δυστυχίες

δυστυχία, dystychía \ðistiˈçia\ féminin

  1. Malheur.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Antonymes

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de δυστυχής, dustukhês infortuné »), avec le suffixe -ία, -ía.

Nom commun

δυστυχία, dustukhía *\dys.ty.kʰí.a\ féminin

  1. Infortune, malheur.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Antonymes

Dérivés

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.