εφιάλτης
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ἐφιάλτης, ephiáltēs.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | εφιάλτης | οι | εφιάλτες |
| Génitif | του | εφιάλτη | των | εφιαλτών |
| Accusatif | τον | εφιάλτη | τους | εφιάλτες |
| Vocatif | εφιάλτη | εφιάλτες | ||
εφιάλτης (efiáltis) \e.fiˈal.tis\ masculin
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.