θεογονία

Grec

Étymologie

Du grec ancien θεογονία, theogonía.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif η  θεογονία οι  θεογονίες
Génitif της  θεογονίας των  θεογονιών
Accusatif τη(ν)  θεογονία τις  θεογονίες
Vocatif θεογονία θεογονίες

θεογονία, theogonía \θe.o.ɣoˈni.a\ féminin

  1. (Religion) Théogonie.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Voir aussi

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de θεόγονος, theógonos né de dieu »), avec le suffixe -ία, -ía.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif θεογονία αἱ θεογονίαι τὼ θεογονία
Vocatif θεογονία θεογονίαι θεογονία
Accusatif τὴν θεογονίαν τὰς θεογονίας τὼ θεογονία
Génitif τῆς θεογονίας τῶν θεογονιῶν τοῖν θεογονίαιν
Datif τῇ θεογονί ταῖς θεογονίαις τοῖν θεογονίαιν

θεογονία, theogonía féminin

  1. (Religion) Théogonie.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés dans d’autres langues

Prononciation

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.