λύκαινα
Grec
Étymologie
- Du grec ancien λύκαινα, lýkaina.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
Nominatif | η | λύκαινα | οι | λύκαινες |
Génitif | της | λύκαινας | των | λυκαινών |
Accusatif | τη(ν) | λύκαινα | τις | λύκαινες |
Vocatif | λύκαινα | λύκαινες |
λύκαινα (líkena) \ˈli.ce.na\ féminin
Grec ancien
Étymologie
- Mot dérivé de λύκος, lýkos (« loup »), avec le suffixe -αινα, -aina
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ἡ | λύκαινα | αἱ | λύκαιναι | τὼ | λυκαίνα |
Vocatif | λύκαινα | λύκαιναι | λυκαίνα | |||
Accusatif | τὴν | λύκαιναν | τὰς | λυκαίνας | τὼ | λυκαίνα |
Génitif | τῆς | λυκαίνης | τῶν | λυκαινῶν | τοῖν | λυκαίναιν |
Datif | τῇ | λυκαίνῃ | ταῖς | λυκαίναις | τοῖν | λυκαίναιν |
λύκαινα, lýkaina féminin
Dérivés
Prononciation
- *\lý.kai̯.na\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\ˈly.kɛ.na\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ˈly.kɛ.na\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ˈly.ce.na\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ˈli.ce.na\ (Constantinople (XVe siècle))
Références
- « λύκαινα », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.