μελαγχολία
Grec
Étymologie
- Du grec ancien μελαγχολία, melankholía.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | μελαγχολία | οι | μελαγχολίες |
| Génitif | της | μελαγχολίας | των | μελαγχολιών |
| Accusatif | τη(ν) | μελαγχολία | τις | μελαγχολίες |
| Vocatif | μελαγχολία | μελαγχολίες | ||
μελαγχολία (melancholía) \me.laŋ.xoˈli.a\ féminin
Grec ancien
Étymologie
- Mot dérivé de μελάγχολος, melánkholos (« atrabilaire »), avec le suffixe -ία, -ía.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | μελαγχολία | αἱ | μελαγχολιαι | τὼ | μελαγχολία |
| Vocatif | μελαγχολία | μελαγχολιαι | μελαγχολία | |||
| Accusatif | τὴν | μελαγχολίαν | τὰς | μελαγχολίας | τὼ | μελαγχολία |
| Génitif | τῆς | μελαγχολίας | τῶν | [[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]] | τοῖν | μελαγχολίαιν |
| Datif | τῇ | μελαγχολίᾳ | ταῖς | μελαγχολίαις | τοῖν | μελαγχολίαιν |
μελαγχολία, melankholía féminin
- Mélancolie.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : μελαγχολία
- Latin : melancholia
Prononciation
- *\me.laŋ.kʰo.lí.aː\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\mɛ.laŋ.kʰoˈli.a\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\me.laŋ.xoˈli.a\ (Koinè (IVe siècle))
- *\me.laŋ.xoˈli.a\ (Byzance (Xe siècle))
- *\me.laŋ.xoˈli.a\ (Constantinople (XVe siècle))
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.