παράνοια

Grec

Étymologie

Du grec ancien παράνοια, paránoia.

Nom commun

παράνοια (paránia) \Prononciation ?\ féminin

  1. (Nosologie) Folie, insanité.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

  • παραφροσύνη

Références

  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (παράνοια)

Grec ancien

Étymologie

Déverbal de παρανοέω, paranoéô avoir l’esprit dérangé »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif παράνοια αἱ παρανοιαι τὼ παρανοία
Vocatif παράνοια παρανοιαι παρανοία
Accusatif τὴν παράνοιαν τὰς παρανοίας τὼ παρανοία
Génitif τῆς παρανοίας τῶν [[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]] τοῖν παρανοίαιν
Datif τῇ παρανοί ταῖς παρανοίαις τοῖν παρανοίαιν

παράνοια, paránoia *\pa.ˈra.noi̯.a\ féminin

  1. Folie, dérangement de l’esprit.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.