συνθηκολόγηση
Grec
Étymologie
- Dérivé de συνθηκολογώ, synthikologo, avec le suffixe -ση, -si
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | συνθηκολόγηση | οι | συνθηκολογήσεις |
| Génitif | της | συνθηκολόγησης συνθηκολογήσεως |
των | συνθηκολογήσεων |
| Accusatif | τη(ν) | συνθηκολόγηση | τις | συνθηκολογήσεις |
| Vocatif | συνθηκολόγηση | συνθηκολογήσεις | ||
συνθηκολόγηση, synthikológisi \Prononciation ?\ féminin
- (Droit) Capitulation, reddition.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
- συνθήκη
Voir aussi
- συνθηκολόγηση sur l’encyclopédie Wikipédia (en grec)
Références
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (συνθηκολόγηση)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.