συνουσία

Grec

Étymologie

Du grec ancien συνουσία, sunousía.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif η  συνουσία οι  συνουσίες
Génitif της  συνουσίας των  συνουσιών
Accusatif τη(ν)  συνουσία τις  συνουσίες
Vocatif συνουσία συνουσίες

συνουσία, synusía \si.nu.ˈsi.a\ féminin

  1. Rapport sexuel.

Dérivés

  • συνουσιάζομαι

Voir aussi

Grec ancien

Étymologie

De σύνειμι, súneimi  être avec »).

Nom commun

συνουσία, sunousía *\Prononciation ?\ féminin

  1. Coexistence, action d’être ensemble.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Rapport social, communion, rassemblement, assemblée.
    • ἡ τοῦ θείου συνουσία, communion avec les dieux.  (Platon)

Apparentés étymologiques

  • συνών

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.