τετραετηρίς
Grec ancien
Étymologie
- Mot dérivé de τετραέτηρος, tetraétêros (« de quatre ans »), avec le suffixe -ίς, -ís.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | τετραετηρίς | αἱ | τετραετηρίδες | τὼ | τετραετηρίδε |
| Vocatif | τετραετηρί | τετραετηρίδες | τετραετηρίδε | |||
| Accusatif | τὴν | τετραετηρίδα | τὰς | τετραετηρίδας | τὼ | τετραετηρίδε |
| Génitif | τῆς | τετραετηρίδος | τῶν | τετραετηρίδων | τοῖν | τετραετηρίδοιν |
| Datif | τῇ | τετραετηρίδι | ταῖς | τετραετηρίσι(ν) | τοῖν | τετραετηρίδοιν |
τετραετηρίς, tetraetêrís *\Prononciation ?\ féminin
- Quadriennat, durée de quatre ans.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
- τετραετηρία
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : τετραετηρίδα
- Latin : tetraeteris
Références
- « τετραετηρίς », dans Henry Liddell, Robert Scott, A Greek-English lexicon, Clarendon Press, Oxford, 1940 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.