χάρτης
Grec
Étymologie
- Du grec ancien χάρτης, khártês.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | χάρτης | οι | χάρτες |
| Génitif | του | χάρτη | των | χαρτών |
| Accusatif | τον | χάρτη | τους | χάρτες |
| Vocatif | χάρτη | χάρτες | ||
χάρτης, khártis \ˈxaɾ.tis\ masculin
- (Géographie) Carte.
Grec ancien
Étymologie
- De χαράσσω, kharássô (« gratter, inscrire »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | χάρτης | οἱ | χάρται | τὼ | χάρτα |
| Vocatif | χάρτα | χάρται | χάρτα | |||
| Accusatif | τὸν | χάρτην | τοὺς | χάρτας | τὼ | χάρτα |
| Génitif | τοῦ | χάρτου | τῶν | χαρτῶν | τοῖν | χάρταιν |
| Datif | τῷ | χάρτῃ | τοῖς | χάρταις | τοῖν | χάρταιν |
χάρτης, khártês *\kʰár.tɛːs\ masculin
Dérivés
- χαρτίον
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.