χρεία

Grec ancien

Étymologie

De χρή, khrē  il faut »), voir χρέος.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif χρεία αἱ χρειαι τὼ χρεία
Vocatif χρεία χρειαι χρεία
Accusatif τὴν χρείαν τὰς χρείας τὼ χρεία
Génitif τῆς χρείας τῶν [[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]] τοῖν χρείαιν
Datif τῇ χρεί ταῖς χρείαις τοῖν χρείαιν

χρεία, khreía féminin

  1. Usage, emploi.
    1. Usage qu'on fait d'une chose.
    2. Manière de se servir de quelque chose ou d'en user avec quelqu'un, commerce habituel, relations.
  2. Manière dont on fait usage.
    1. (En particulier) Objet dont on se sert.
    2. (Sens figuré) Matière à discussion
    3. (Sens figuré) Chrie, emploi qu'on fait d'une sentence, d'un lieu commun à un cas déterminé.
  3. Profit qu'on retire d'un usage.
  4. Besoin, nécessité.
    1. διὰ χρεία : par nécessité.
    2. Résultat du besoin, pauvreté, indigence.

Variantes

  • χρείη (Ionien)
  • χρέα

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.