ратификация
Bulgare
Étymologie
- Du russe ратификация, ratifikacija.
Nom commun
Singulier | Forme de base | ратификация |
---|---|---|
Forme articulée | ратификацията | |
Pluriel | Forme de base | ратификации |
Forme articulée | ратификациите |
ратификация \Prononciation ?\ féminin
Russe
Étymologie
- (XVIIIe siècle) Du polonais ratyfikacja[1].
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | ратифика́ция | ратифика́ции |
Génitif | ратифика́ции | ратифика́ций |
Datif | ратифика́ции | ратифика́циям |
Accusatif | ратифика́цию | ратифика́ции |
Instrumental | ратифика́цией ратифика́циею |
ратифика́циями |
Prépositionnel | ратифика́ции | ратифика́циях |
Nom de type 7a selon Zaliznyak |
ратификация, ratifikacija \rətʲɪfʲɪˈkat͡sɨɪ̯ə\ féminin
- Ratification.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
- ратифицирование
Apparentés étymologiques
- ратифицировать (« ratifier »)
Voir aussi
- ратификация sur l’encyclopédie Wikipédia (en russe)
Références
- Max Vasmer, Russisches etymologisches Wörterbuch, Winter, Heidelberg 1953–1958 ; traduit en russe : Этимологический словарь русского языка, Progress, Moscou, 1964–1973
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.