ὀρθόπνοια

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de ὀρθόπνοος, orthopnoos, avec le suffixe -ία, -ia, apparenté à πνέω, pnéô  souffler »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ὀρθόπνοια αἱ ὀρθοπνοιαι τὼ ὀρθοπνοία
Vocatif ὀρθόπνοια ὀρθοπνοιαι ὀρθοπνοία
Accusatif τὴν ὀρθόπνοιαν τὰς ὀρθοπνοίας τὼ ὀρθοπνοία
Génitif τῆς ὀρθοπνοίας τῶν [[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]] τοῖν ὀρθοπνοίαιν
Datif τῇ ὀρθοπνοί ταῖς ὀρθοπνοίαις τοῖν ὀρθοπνοίαιν

ὀρθόπνοια, orthópnoia *\or.ˈtʰo.pno͜i.a\ féminin (Ancienne écriture : ὀϱϑόϖνοια)

  1. Orthopnée, respiration en position debout, droite.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.