Amantia

Latin

Étymologie

Du grec ancien Ἀμαντία, Amantía.

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Amantiă
Vocatif Amantiă
Accusatif Amantiăm
Génitif Amantiae
Datif Amantiae
Ablatif Amantiā

Amantia \Prononciation ?\ féminin

  1. (Géographie) Ville d’Épire.
    • Hoc confecto negotio D. Laelium ab Asiatica classe abductum reliquit, qui commeatus Bullide atque Amantia importari in oppidum prohibebat. Ipse Lissum profectus naves onerarias XXX a M. Antonio relictas intra portum aggressus omnes incendit.  (Jules César, Commentarii de bello civili, III)
      Cela fait, il laissa D. Lélius, qu’il avait tiré de la flotte d’Asie, avec ordre d’empêcher que les convois venant de Byllis et d’Amantia n’entrassent dans la ville ; et pour lui, il se rendit à Lissus, attaqua dans le port trente vaisseaux de charge que M. Antoine y avait laissés, et les brûla tous.  (traduction)

Gentilés et adjectifs correspondants

Voir aussi

  • Amantia sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.