Cantabria

Voir aussi : Cantàbria

Espagnol

Étymologie

Du latin Cantabria.

Nom propre

Cantabria \kan.ˈta.bɾi.a\ féminin

  1. (Toponyme) Cantabrie.

Gentilés et adjectifs correspondants

Prononciation

Voir aussi

  • Cantabria sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol) 

Latin

Étymologie

Dérivé de Cantabri, avec le suffixe -ia.

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Cantabriă
Vocatif Cantabriă
Accusatif Cantabriăm
Génitif Cantabriae
Datif Cantabriae
Ablatif Cantabriā

Cantabria \Prononciation ?\ féminin

  1. (Toponyme) Cantabrie, le pays des Cantabres.
    • Domuit autem partim ductu partim auspiciis suis Cantabriam, Aquitaniam, Pannoniam, Delmatiam cum Illyrico omni, item Raetiam et Vindelicos ac Salassos, gentes Inalpinas.  (Suétone, Vita divi Augusti)
      Il [Auguste] soumit, ou par lui-même, ou par ses généraux, les Cantabres, l'Aquitaine, la Pannonie, la Dalmatie, avec toute l'Illyrie; de plus la Rhétie, la Vindélicie et les Salasses, peuples des Alpes.

Voir aussi

  • Cantabria sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

Italien

Étymologie

Du latin Cantabria.

Nom propre

Cantabria \kan.ˈta.brja\ féminin

  1. (Toponyme) Cantabrie.

Voir aussi

  • Cantabria sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
  • Cantabria dans le guide touristique Wikivoyage (en italien) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.