< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/arriar

arriar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
arriar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   arrio [ˈa.rjo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  arrias
 arriás		 [ˈa.rjas]
[aˈrjas]
(él/ella/Ud.)   arria [ˈa.rja]
(nosostros-as)   arriamos [aˈrja.mos]
(vosostros-as/os)   arriáis [aˈrjai̯s]
(ellos-as/Uds.)   arrian [ˈa.rjan]
Passé composé
(yo)   he arriado [e aˈrja.ðo]
(tú/vos)   has arriado [as aˈrja.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha arriado [a aˈrja.ðo]
(nosotros-as)   hemos arriado [ˈe.mos aˈrja.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis arriado [a.ˈβejs aˈrja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han arriado [an aˈrja.ðo]
Imparfait
(yo)   arriaba [aˈrja.βa]
(tú/vos)   arriabas [aˈrja.βas]
(él/ella/Ud.)   arriaba [aˈrja.βa]
(nosostros-as)   arriábamos [aˈrja.βa.mos]
(vosostros-as/os)   arriabais [aˈrja.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   arriaban [aˈrja.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había arriado [a.ˈβi.a aˈrja.ðo]
(tú/vos)   habías arriado [a.ˈβi.as aˈrja.ðo]
(él/ella/Ud.)   había arriado [a.ˈβi.a aˈrja.ðo]
(nosotros-as)   habíamos arriado [a.ˈβi.a.mos aˈrja.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais arriado [a.ˈβi.ajs aˈrja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían arriado [a.ˈβi.an aˈrja.ðo]
Passé simple
(yo)   arrié [aˈrje]
(tú/vos)   arriaste [aˈrjas.te]
(él/ella/Ud.)   arrió [aˈrjo]
(nosostros-as)   arriamos [aˈrja.mos]
(vosostros-as/os)   arriasteis [aˈrjas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   arriaron [aˈrja.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube arriado [ˈu.βe aˈrja.ðo]
(tú/vos)   hubiste arriado [u.ˈβi.ste aˈrja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo arriado [ˈu.βo aˈrja.ðo]
(nosotros-as)   hubimos arriado [u.ˈβi.mos aˈrja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis arriado [u.ˈβi.stejs aˈrja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron arriado [u.ˈβje.ɾon aˈrja.ðo]
Futur simple
(yo)   arriaré [a.rjaˈɾe]
(tú/vos)   arriarás [a.rjaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   arriará [a.rjaˈɾa]
(nosostros-as)   arriaremos [a.rjaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   arriaréis [a.rjaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   arriarán [a.rjaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré arriado [a.ˈβɾe aˈrja.ðo]
(tú/vos)   habrás arriado [a.ˈβɾas aˈrja.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá arriado [a.ˈβɾa aˈrja.ðo]
(nosotros-as)   habremos arriado [a.ˈβɾe.mos aˈrja.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis arriado [a.ˈβɾejs aˈrja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán arriado [a.ˈβɾan aˈrja.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   arriaría [a.rjaˈɾi.a]
(tú/vos)   arriarías [a.rjaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   arriaría [a.rjaˈɾi.a]
(nosostros-as)   arriaríamos [a.rjaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   arriaríais [a.rjaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   arriarían [a.rjaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría arriado [a.ˈβɾi.a aˈrja.ðo]
(tú/vos)   habrías arriado [a.ˈβɾi.as aˈrja.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría arriado [a.ˈβɾi.a aˈrja.ðo]
(nosotros-as)   habríamos arriado [a.ˈβɾi.a.mos aˈrja.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais arriado [a.ˈβɾi.ajs aˈrja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían arriado [a.ˈβɾi.an aˈrja.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   arrie [ˈa.rje]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  arries
 arriés		 [ˈa.rjes]
[aˈrjes]
(él/ella/Ud.)   arrie [ˈa.rje]
(nosostros-as)   arriemos [aˈrje.mos]
(vosostros-as/os)   arriéis [aˈrjei̯s]
(ellos-as/Uds.)   arrien [ˈa.rjen]
Passé composé
(yo)   haya arriado [ˈa.ja aˈrja.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas arriado
 hayás arriado		 [ˈa.jas aˈrja.ðo]
[a.ˈjas aˈrja.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya arriado [ˈa.ja aˈrja.ðo]
(nosotros-as)   hayamos arriado [a.ˈja.mos aˈrja.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis arriado [a.ˈjajs aˈrja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan arriado [ˈa.jan aˈrja.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   arriara [aˈrja.ɾa]
(tú/vos)   arriaras [aˈrja.ɾas]
(él/ella/Ud.)   arriara [aˈrja.ɾa]
(nosostros-as)   arriáramos [aˈrja.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   arriarais [aˈrja.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   arriaran [aˈrja.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera arriado [u.ˈβje.ɾa aˈrja.ðo]
(tú/vos)   hubieras arriado [u.ˈβje.ɾas aˈrja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera arriado [u.ˈβje.ɾa aˈrja.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos arriado [u.ˈβje.ɾa.mos aˈrja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais arriado [u.ˈβje.ɾajs aˈrja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran arriado [u.ˈβje.ɾan aˈrja.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   arriase [aˈrja.se]
(tú/vos)   arriases [aˈrja.ses]
(él/ella/Ud.)   arriase [aˈrja.se]
(nosostros-as)   arriásemos [aˈrja.se.mos]
(vosostros-as/os)   arriaseis [aˈrja.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   arriasen [aˈrja.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese arriado [u.ˈβje.se aˈrja.ðo]
(tú/vos)   hubieses arriado [u.ˈβje.ses aˈrja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese arriado [u.ˈβje.se aˈrja.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos arriado [u.ˈβje.se.mos aˈrja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis arriado [u.ˈβje.sejs aˈrja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen arriado [u.ˈβje.sen aˈrja.ðo]
Futur
(yo)   arriare [aˈrja.ɾe]
(tú/vos)   arriares [aˈrja.ɾes]
(él/ella/Ud.)   arriare [aˈrja.ɾe]
(nosostros-as)   arriáremos [aˈrja.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   arriareis [aˈrja.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   arriaren [aˈrja.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere arriado [u.ˈβje.ɾe aˈrja.ðo]
(tú/vos)   hubieres arriado [u.ˈβje.ɾes aˈrja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere arriado [u.ˈβje.ɾe aˈrja.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos arriado [u.ˈβje.ɾe.mos aˈrja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis arriado [u.ˈβje.ɾejs aˈrja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren arriado [u.ˈβje.ɾen aˈrja.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  arria
 arriá		 [ˈa.rja]
[aˈrja]
(usted)   arrie [ˈa.rje]
(nosostros-as)   arriemos [aˈrje.mos]
(vosostros-as)   arriad [aˈrjað]
(ustedes)   arrien [ˈa.rjen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.