< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/conceder

conceder, verbe espagnol du 2e groupe.

Conjugaison en espagnol
conceder
Verbe du 2e groupe,
conjugué comme {{es-conj-2}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   concedo [konˈθe.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  concedes
 concedés		 [konˈθe.ðes]
[kon.θeˈðes]
(él/ella/Ud.)   concede [konˈθe.ðe]
(nosostros-as)   concedemos [kon.θeˈðe.mos]
(vosostros-as/os)   concedéis [kon.θeˈðei̯s]
(ellos-as/Uds.)   conceden [konˈθe.ðen]
Passé composé
(yo)   he concedido [e kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos)   has concedido [as kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha concedido [a kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hemos concedido [ˈe.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis concedido [a.ˈβejs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han concedido [an kon.θeˈði.ðo]
Imparfait
(yo)   concedía [kon.θeˈði.a]
(tú/vos)   concedías [kon.θeˈði.as]
(él/ella/Ud.)   concedía [kon.θeˈði.a]
(nosostros-as)   concedíamos [kon.θeˈði.a.mos]
(vosostros-as/os)   concedíais [kon.θeˈði.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   concedían [kon.θeˈði.an]
Plus-que-parfait
(yo)   había concedido [a.ˈβi.a kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos)   habías concedido [a.ˈβi.as kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.)   había concedido [a.ˈβi.a kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   habíamos concedido [a.ˈβi.a.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais concedido [a.ˈβi.ajs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían concedido [a.ˈβi.an kon.θeˈði.ðo]
Passé simple
(yo)   concedí [kon.θeˈði]
(tú/vos)   concediste [kon.θeˈðis.te]
(él/ella/Ud.)   concedió [kon.θeˈðjo]
(nosostros-as)   concedimos [kon.θeˈði.mos]
(vosostros-as/os)   concedisteis [kon.θeˈðis.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   concedieron [kon.θeˈðje.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube concedido [ˈu.βe kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos)   hubiste concedido [u.ˈβi.ste kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo concedido [ˈu.βo kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hubimos concedido [u.ˈβi.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis concedido [u.ˈβi.stejs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron concedido [u.ˈβje.ɾon kon.θeˈði.ðo]
Futur simple
(yo)   concederé [kon.θe.ðeˈɾe]
(tú/vos)   concederás [kon.θe.ðeˈɾas]
(él/ella/Ud.)   concederá [kon.θe.ðeˈɾa]
(nosostros-as)   concederemos [kon.θe.ðeˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   concederéis [kon.θe.ðeˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   concederán [kon.θe.ðeˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré concedido [a.ˈβɾe kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos)   habrás concedido [a.ˈβɾas kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá concedido [a.ˈβɾa kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   habremos concedido [a.ˈβɾe.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis concedido [a.ˈβɾejs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán concedido [a.ˈβɾan kon.θeˈði.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   concedería [kon.θe.ðeˈɾi.a]
(tú/vos)   concederías [kon.θe.ðeˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   concedería [kon.θe.ðeˈɾi.a]
(nosostros-as)   concederíamos [kon.θe.ðeˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   concederíais [kon.θe.ðeˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   concederían [kon.θe.ðeˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría concedido [a.ˈβɾi.a kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos)   habrías concedido [a.ˈβɾi.as kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría concedido [a.ˈβɾi.a kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   habríamos concedido [a.ˈβɾi.a.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais concedido [a.ˈβɾi.ajs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían concedido [a.ˈβɾi.an kon.θeˈði.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   conceda [kon.ˈθe.ða]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  concedas
 concedás		 [kon.ˈθe.ðas]
[kon.θeˈðas]
(él/ella/Ud.)   conceda [kon.ˈθe.ða]
(nosostros-as)   concedamos [kon.θeˈða.mos]
(vosostros-as/os)   concedáis [kon.θeˈðai̯s]
(ellos-as/Uds.)   concedan [kon.ˈθe.ðan]
Passé composé
(yo)   haya concedido [ˈa.ja kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas concedido
 hayás concedido		 [ˈa.jas kon.θeˈði.ðo]
[a.ˈjas kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya concedido [ˈa.ja kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hayamos concedido [a.ˈja.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis concedido [a.ˈjajs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan concedido [ˈa.jan kon.θeˈði.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   concediera [kon.θeˈðje.ɾa]
(tú/vos)   concedieras [kon.θeˈðje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   concediera [kon.θeˈðje.ɾa]
(nosostros-as)   concediéramos [kon.θeˈðje.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   concedierais [kon.θeˈðje.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   concedieran [kon.θeˈðje.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera concedido [u.ˈβje.ɾa kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos)   hubieras concedido [u.ˈβje.ɾas kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera concedido [u.ˈβje.ɾa kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos concedido [u.ˈβje.ɾa.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais concedido [u.ˈβje.ɾajs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran concedido [u.ˈβje.ɾan kon.θeˈði.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   concediese [kon.θeˈðje.se]
(tú/vos)   concedieses [kon.θeˈðje.ses]
(él/ella/Ud.)   concediese [kon.θeˈðje.se]
(nosostros-as)   concediésemos [kon.θeˈðje.se.mos]
(vosostros-as/os)   concedieseis [kon.θeˈðje.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   concediesen [kon.θeˈðje.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese concedido [u.ˈβje.se kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos)   hubieses concedido [u.ˈβje.ses kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese concedido [u.ˈβje.se kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos concedido [u.ˈβje.se.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis concedido [u.ˈβje.sejs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen concedido [u.ˈβje.sen kon.θeˈði.ðo]
Futur
(yo)   concediere [kon.θeˈðje.ɾe]
(tú/vos)   concedieres [kon.θeˈðje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   concediere [kon.θeˈðje.ɾe]
(nosostros-as)   concediéremos [kon.θeˈðje.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   concediereis [kon.θeˈðje.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   concedieren [kon.θeˈðje.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere concedido [u.ˈβje.ɾe kon.θeˈði.ðo]
(tú/vos)   hubieres concedido [u.ˈβje.ɾes kon.θeˈði.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere concedido [u.ˈβje.ɾe kon.θeˈði.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos concedido [u.ˈβje.ɾe.mos kon.θeˈði.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis concedido [u.ˈβje.ɾejs kon.θeˈði.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren concedido [u.ˈβje.ɾen kon.θeˈði.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  concede
 concedé		 [konˈθe.ðe]
[kon.θeˈðe]
(usted)   conceda [konˈθe.ða]
(nosostros-as)   concedamos [kon.θeˈða.mos]
(vosostros-as)   conceded [kon.θeˈðeð]
(ustedes)   concedan [konˈθe.ðan]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.